Pół kroku stąd - z filmu "Vaiana - Skarb Oceanu" - Natalia Nykiel

Patrzę w wodę i te fale na brzegu

odkąd sięgam pamiecią.

Nie wiem sama, czemu tak

Żal mi, ale widać tak byc musi

Nowy dzień mnie slońcem kusi

Jak oprzeć się mam, no jak?

Każda z nowych dróg, każdy świerzy ślad, każdej ścieżki łuk wiodą znowu w świat,

kyory z marzeń znam, ktory jest gdzieś tam, tam gdzie pragnę być

Gdzie się niebo i morze chcą zejść coś woła Daleko stąd marzenia są

Jeśli łódź moją pchał będzie wiatr i mnie wesprze,

te sny za mgłą zdołam znaleźć, wcale nie tak daleko stąd

o o o o o o o o o

Ja znam wszystkich ludzi na tej wyspie

Robią swoje na tej wyspie,

czy im dobrze jest czy źle

Znam tu wszystkich ludzi na tej wyspie,

tu jest ład na tej wyspie,

czy będzie dobrze tu i mnie?

Mogę wzorem być, ludziom siłę dać,

jakby nigdy nic, swoją rolę grać,

lecz ten głos, jak życ kiedy szepcze tak? Czemu gnębi mnie?

Widzę światło na wodzie co lśni, jak ogień. Daleko stąd marzenia są.

Dobrze wiem, że to swiatło woła mnie, woła w drogę.

Chcę znaleźć je.

Za choryzont biec, dosyć siły mieć.

Gdzie się niebo i morze chcą zejść coś woła. Czy blisko stąd marzenia są?

Wiem, że łódź moja pchał będzie wiatr i mnie wesprze.

Pół kroku stąd, marzenia są.