Söylenmese de olurdu
Ama simdi söylemek
Söylemek istiyorum
Belki kalbin kirilir
Gözyasina bogulursun
Gözyasini sakla
Ben ölürsem agla
Bunu senle hiç
Hiç konusmadik biz
Tek tanigim sen
Tek çarem sendin
Beni anlamak istemez miydin
Bu aciyi ben tam yüz sene tasidim
Içimdeki bu aciyla hamal gibi yasadim
Simdi bana saril
Sadece saril
Ve lütfen artik beni dinle
Lanet olasi bir gündü
Kapi açildi ve o geldi
Yüzünde pis bir ifade vardi
Koynunda yilan besledigin o yatakta
Kardesime süt veriyordum o anda
Dogru odaya daldi
Ve buyurgan bir sesle
Beni yanina çagirdi
Kolumdan çekip
Kucagina aldi
Otur dedi kisaca
Evet bu öyle siradan bir gün degildi
Gözyaslarini sakla
Ben ölürsem agla
Sonra bu yana bakma basini çevir derken
Elleri bacaklarimda
Geziniyordu anne
Babacigim yapma dedim
Bir hayvan gibi soluyordu
Iki bacaginin arasinda
Beni mengeneye almisti
Sonra nasil olduysa
Kurtulmayi basardim
Bir odaya kaçtim
Ve o anda sadece haykiriyordum
Defol defol git burdan
O kapiyi yumrukluyor
Ben agliyorum kardesim agliyordu
Her sey bir kabustu
Her sey bir kabus
Kalbim kirik ölecegim
Bilmem ne halt edecegim
Benim kalbim yarali
Bu cehennem azabi
Senin kizin hayatla
Iste böyle tanisti
Baba ne demek anne
Bu kelime bana inan çok yabanci
Çok üzgünüm çok
Çok ne kadar az bir laf
Hiçbirseyi anlatmaya yetmiyor
Gözyaslarini sakla
Ben ölürsem agla
Artik için rahat olsun
Sen bir meleksin anne
Yedigimiz her lokmayi
Kurus kurus ödedik
Nasil ödenirmis ögrendik
Demirden leblebi
Ne yenir nu yutulur
Bazi seyler belki
Belki unutulur
Unutmak var ya
Demirden leblebi
Demirden leblebi
Demirden
Kalbim kirik ölecegim
Bilmem ne halt edecegim
Elimden alinan hayatim
Çalinan masumiyetim
Sikiliyorsa biri kalkip bir sey söylesin
Dokuz yasinda bir çocuk
Hayati böyle tanidi
Annesinin sütü
Babasinin çükü
Bu çocuk senin kizindi anne
