Dost senden ayrı bu dünyayı göremem
Gözlerimin nuru sen olmayınca
Azrail gelse ruhum veremem
Şu gönlümün yari sen olmayınca
Dost ömrüm geldi geçti döndü gidiyor
Bağrım boş hayale yandı gidiyor
İçimin ateşi söndü gidiyor
Bu Sinemin yari sen olmayınca
Dost garip kulum bir gönüle değemem
Gerçek gönül sohbetine doyamam doyamam
Çalar söyler senden başka bilemem
Gönlümün efkarı sen olmayınca
