Φτιαχνει η μοναξια ενα τοπιο
Γυρω ερημια κι εμεις οι δυο
Πεφτει η βροχη με κλαμα μοιαζει
Ξερεις οτι φταις μα δε σε νοιαζει
Αδιαφορεις πως το μπορεις να μην εισαι εδω
Αδιαφορεις οτι κι αν πεις δε σε συγχωρω
Κρυβω απο σενα πως φοβαμαι
Οταν λυπεις κι οταν σε θυμαμαι
Πως να κλεισω τωρα τις πληγες μου
Που δε γνωριζω αλλο πια τις αντοχες μου
Αδιαφορεις πως το μπορεις να μην εισαι εδω
Αδιαφορεις οτι κι αν πεις δε σε συγχωρω
Δεν εχει νοημα να 'ρθεις
Δικαιολογιες να μου πεις
Οτι απεμεινε απο μενα να τελειωσεις
Ενα συγγνωμη δεν μπορω
Ετσι απλα να το δεχτω
Αφου δεν εμεινε πια τιποτα να σωσεις
Αδιαφορεις πως το μπορεις να μην εισαι εδω
Αδιαφορεις οτι κι αν πεις δε σε συγχωρω
