Na itong puso ko'y
Mapanlinlang at di lang minsan nagtaksil.
Kahit na tayo'y
Malayo na ngayon sa isa't isa,
Ikaw pa rin ang sinisinta, walang iba.
Kung ako man ay
Naligaw ng landas,
Ikaw pa rin ang lagi kong babalikan.
Ang maghuhugas
Sa putik ng pagkakasala ko'y
Ang batis ng pag-ibig diyan sa puso mo.
Hindi ko maikakaila
Na ang aking laman ay marupok, mahina,
Subalit ako sana'y paniwalaan,
Ikaw pa rin ang tunay kong mahal,
Tanging ikaw ang tunay kong mahal.
Ang aking buhay
Ay wala nang galak
Kung hindi kapiling ang minamahal.
Walang halimuyak
Ang hardin ng rosas kung wala ka na.
Patawad mo ay ibigay mo na, sinta.
