seni düşününce simsiyah olurum
unuturum hangi kayada kaç kekliğin öttüğünü
Cebelitarık kadar uzakmış gözlerin
şimdi içimde ki buzla avunurum
göklerin ateşi söndü sen gidince
artık adını hangi taşa yazsam efkarım geçmez
ateş kendi yasasıyla yakarken bedenimi
saymadım kaç Kerem geçti sahradan
seni düşününce Kırşehir olurum
bozkırın üstünde eserken rüzgar
ela gözlü benli dilber
koma beni el yerine
altın kemerin olayım
bel yerine
altın kemerin olayım
dola beni bel yerine
elim kolum tutmaz oldu
kavim kardaşım el oldu
mezarıma otlar doldu
gül yerine
mezarıma otlar doldu
gelde kokla gül yerine
hecine gönlüm hecine
garibe ölüm gecine
tak beni zülfün ucuna
tel yerine
tak beni zülfün ucuna
sallanayım tel yerine
tak beni zülfün ucuna
sallanayım tel yerine
Söz: Karacaoğlan
Şiir: Nurettin Rençber
Müzik: Nurettin Rençber
