τσακωθηκε η νυχτα με την μερα
μαλωσε η κυριακη με την δευτερα
χωρισε η θαλασσα απ' το βουνο
και ετσι γεννηθηκα εγω πανω σ' ενα αγριο τσακωμο
γ' αυτο εχω μεσα μου φως και σκοταδι
γ' αυτο τις νυχτες δεν με ποιανει χαδι
γ' αυτο ειμαι χωμα και νερο
γ' αυτο ειμαι και δεν ειμαι εδω
πως να στο πω, πως να στο πω
εχω εναν αγριο τσακωμο απ' την γεννα
που δεν μ' αφηνει να τα βρω με μενα
φτιαχνει καραβια και μετα τα πνιγει
και με τα χαδια του πληγες μ' ανοιγει
εχω εναν αγριο τσακωμο του δρομου
ειναι οτι εχω και οτι ειναι δικο μου
οτι αγαπαει στο τελος το αφηνει
ριχνει μια σφαιρα ενω φωναζει ειρηνη
πως να στο πω εστι ειμαι εγω πολεμο εχω μεσα μου πως να του κρυφτω
πως να στο πω εστι ειμαι ΄' γω
ετσι αγαπησε με μηπως και σωθω
χωριστηκε το μεσα μου στα δυο μισος αρχαγγελος μισος θηριο
μισος τραγουδι και μισος σιωπη
φονιας την νυχτα θυμα την αυγη
για μια ζωη
εχω στην τσεπη μου τριαντα αργυρια
εχω σημαδια απο σταυρων μαρτυρια
μεσα μου στρωνεται ενας διπνος μυστικος ειμαι ο ιουδας ειμαι και ο χριστος
πως να στο πω
εχω εναν αγριο τσακωμο απ' την γεννα
που δεν μ' αφηνει να τα βρω με μενα
φτιαχνει καραβια και μετα τα πνιγει
και με τα χαδια του πληγες μ' ανοιγει
εχω εναν αγριο τσακωμο του δρομου
ειναι οτι εχω και οτι ειναι δικο μου
οτι αγαπαει στο τελος το αφηνει
ριχνει μια σφαιρα ενω φωναζει ειρηνη
πως να στο πω εστι ειμαι εγω πολεμο εχω μεσα μου πως να του κρυφτω
πως να στο πω εστι ειμαι γω
ετσι αγαπησε με μηπως και σωθω
