Bakıyorsun pencerenden canın yanmış çok derinden
Süzülür birer birer hüzünler o gözlerinden
Uyur gibi yapıyorsun rüyalara dalıyorsun
Yüzündeki bir güz gibi kendinle soluyorsun
Seslenip haykırırken kalbin sökülmüşte senden
Alınmış sanki zorla… Mutluluğun
Mutluluğun…
Doğar mı yeniden güneş biter mi bu uzun gece
Açar mı yeniden çiçek döner mi o sıcak neşe
Diner mi bu sonsuz yağmurun
Güler mi o hüzünlü yüzün
Boşver… Bir umut yeter nefes almaya
Bakıyorsun pencerenden yitip gidenlerin ardından
Eskimez anılarla eskitip durdun kalbini
Bırak solsun bu dünya bırak yok olsun yavaşça
Kapını çalar elbet… Mutluluğun
Mutluluğun…
Doğar mı yeniden güneş biter mi bu uzun gece
Açar mı yeniden çiçek döner mi o sıcak neşe
Diner mi bu sonsuz yağmurun
Güler mi o hüzünlü yüzün
Boşver… Bir umut yeter nefes almaya
Doğar mı yeniden güneş biter mi bu uzun gece
Açar mı yeniden çiçek döner mi o sıcak neşe
Diner mi bu sonsuz yağmurun
Güler mi o hüzünlü yüzün
Boşver… Bir umut yeter nefes almaya
Bir umut yeter… Nefes almaya
Bir umut yeter… Nefes almaya
Bir umut yeter… Nefes almaya
Bir umut yeter… Nefes almaya
Bir umut yeter… Nefes almaya
Bir umut yeter…
