Ludzkie Wrony - Piotr Rogucki

Drażni mnie, że

Różni dranie mnie rżną

Że hej!

Boję się rzec,

Że to widzę, że rżną,

Że wiem.

Smażę się w pożarze,

Parzy żar,

Porażony żądzą żniw.

Chciałem się zmyć

Wyparować i znic

I nic

Ostrzy się stal

Poszatkuję swój żal

Ciach, ciach

Leżę krzyżem w norze

Wierzę, że

Jeszcze im dołożę...

Och jak źle się czuję

Kiedy się czuję źle

Nic się nie rymuje

Nawet wiersze

Kamele... mnie... ony

Ludzkie wrony

Z każdej strony

Dziobały by

Prężą barwy

Jam na dzioby podatny

Bezbronny