Przyladek Dobrej Nadziei - Piotr Rubik

Czas płynie tak jak rzeka,

A rzeka tak jak czas -

Czasem przez palce czas nam przecieka,

A czasem ciąży nam jak głaz.

Czas płynąc leczy rany,

A rzeka zmywa ból...

W dłoniach zostaje z dna wypłukany

Diament i czarnej ziemi sól.

Przylądek Dobrej Nadziei

Jest bardzo blisko stąd -

Co łączy nas i co dzieli,

To jest nasz wspólny ląd.

Przylądek Dobrej Nadziei

Odkrywa każdy z nas,

By ludzie wierzyć umieli

Sobie na wieczny czas.

Czas ruszać, czas wracać!

Rozłąką czas skracać!

Z dalekich powracać Krain czas!

Czas płynie tak jak fala, ...la, la, la, la, la, la...

W nieodgadnioną dal - ...la, la, la, la, la, la...

Czasem burzliwą mocą zniewala,

Czasem ucisza każdy żal. ...la, la, la, la, la, la.

Przylądek Dobrej Nadziei

Jest bardzo blisko stąd -

Czas ruszać, czas wracać!

Przylądek Dobrej Nadziei

Każdego domu próg,

Zawsze go bronić będziemy

Tak nam dopomóż Bóg...

Tak nam dopomóż Bóg...

Tak nam dopomóż Bóg...

Przylądek Dobrej Nadziei

Jest bardzo blisko stąd -

Czas ruszać, czas wracać!

Czas wracać do swoich,

Z Dublinu, z Nagoy'i,

Z Madrytu i z Troi,

Z tylu innych obcych miast!

Miast pięknych na świecie

Jest wiele, lecz przecież

Tu wrócić możecie!

Tu wrócić musicie!

I spędzić tu życie!

Na pewno wrócicie!

Tu spróbujmy jeszcze raz!

Właśnie tu.