Lita bygd, der alle kjenner til
Ei fortid bygd på det som andre vil
Veit ikkje sjøl, men vit at andre gjer
Dei som kviskra he bestemt ken du skal ver
Du fylgje lyden, du veit ken dei e
Bygdedyret gir dej aldri fred
Finn du ei taus, vil slå dej til ro
Men rykta riv og slite alt i to
Du vil aldri sleppe fri
Du sit låst til evig tid
Velge du ei rås, ja så vit at du trør feil
Du vil møte dej sjøl i eit speil
Prøva hard å halde imot
Men rykta kjem i forkjøp og sle rot
Nyttar lite sløkke, når bålet fysst er tennt
Og snur du deg rundt, er brua brendt
Rykta dei drep og dei kvele alt av liv
Lenka fast i band til evig tid
Tæra på sjela, dei trela og spinn
Ein kamp om ken som tape, kven som vinn
Du vil aldri sleppe fri
Du sit låst til evig tid
Velge du ei rås, ja så vit at du trør feil
Du vil møte dej sjøl i eit speil
Søke feil i andre som eit vanleg tidsfordriv
I tru på andres feiltrinn, vil gi dei eit beire liv
