I dei djupe bratte dala
Bur ein kar, som få veit om
Leve einsomt heilt aleine
Og held på hus og tradisjon
Fleste ser ein gammal tulling
Ein som høyre fortid til
Det vert tøft viss han lyt innsjå
Og fylgje på og gjer som andre vil
Gamal mann, slit og stende på
Men snart so reise han, vekk her ifrå
Han er siste mann av sitt slag
Lite veit, dei som veks opp idag
I ei tid der monge gløyme
Kar dei eingong kom ifra
Med overflod og med rikdom
So vert nokon nødt til å gå
Brått vert gamle tradisjonar
Kunstar ingen kjenne til
Ingen der som tek opp arva
Ingen att og ingen vil
Gamal mann, slit og stende på
Men snart so reise han, vekk her ifrå
Han er siste mann av sitt slag
Lite veit, dei som veks opp idag
