Horst, ik kan 't toch neet loate,
um en hartig wurdje mit oow te proate.
Wat ge de leste zomer het gedoan,
dat begint toch wal alles te sloan.
Dure promenades mit en schaakspel beej iën,
tussen bloombek en winkels jage ze ow has van de biën.
In America, in 'n straot wuurd al twië joar gewacht,
wanier doa eindelijk bestraoting wurd gelagd.
't Fraaiste keumt nog, 't is neet geloage:
Ze durve os ondernemers nog 100 piek te vroage,
vur enne champion beej 't Horster gemente hoes.
Woa vur? Doa geve ze os toch noeit thoes.
't Gasthoes, de Zopo en de Vlies,
die valle mit os dollars good in de pries.
Mit America steune is Horst ni zo vlug.
Wat zeen wej van die poen terug?
Niks, stront niks, en nag en bitje minder.
Doar zakt meej de boks van af.
Horst krieg 't best en weej de rest.
Ge mogt dan mit 't hart van Horst bezig zien,
't hart van America sliët over, 't deut overaal pien.
De appels, die geej van vret en woa geej va smult,
die zien beej os geschuumd, dat zegge weej onverhuld.
De kroëze were mit vrachtwages truggebrocht,
op de Zuringspiël were weej hiël good bedocht.
Zelfs dor 't ganse gewest,
en wat kriege weej vur de rest?
Mar neet getreurd, straks is 't gebeurd.
Da velt heer niks mier te hale.
Da begint America vur zich zellef,
en da mog Horst 't zelf betale! Baaaaaaale?.
America kan good op eige biën stoan,
dan is dat geschuum heer gedoan.
As Horst zoëan de geng mot blieve,
mot America wal ennen tegezin kriege.
Enne burgemeister is hee good te versiere,
di kan 't geld van de stort en 't toerisme behiere.
Zitte in Horst da in geldprobleme,
mogde gerust de weg na America neme.
Ge kriegt van os:
