Namak Nashnas - Sadegh

یه چند وقتیه که دوره من خلوته

حالا داشت موند با همین یه ورقه

که قلم میرقسه روش عین اون جمیله

همه نمک نشناسین عیبتون همینه

اشتب از منه که دستو تا ارنج عسل کردم

حار شدین اره؟ قیدشو زدم بیخیال رفیق

دوست میشه بات یه زیقی جای شیر

بگزریم دلما پر تر از ایناست یه الافیم تو شهر تا شب دودو سیگار

اصن نمی دونیم حاجی ایجا چیکاره حسنیم

سیر دود عالمیمو بازم همیشه نسخیم

ای خاک تو سرم یه عمره خوابیدم

میگم با تجربم هه چاییدم

یه پیرمرد تو جلد جوون ٢٠ ساله

یه سگ ولگرد یه لاشخور بی صاحب

ببین بابا ددیو نگفتم که خیابونو میگم حاجی

اگه قسمت شه میری توام توش یه قدمی بزنی

بین گرگا نمه نفسی بتنی

عمو اینجا کون لختاش خیلی زیادن

مایه دارای مغزی که هنوزم پیادن

این ما ایم که میبینی یه رفیق داریم

سیگارو گاری روش تو وقت بیکاری خداییش بیماریم

این چرخو فلک که ما در او هیرانیم

فانوس خیال ازون مثالی دانیم

خورشید چرا دور عالم فانوس

ما چون سوریم که اندرو گردانیم

پنجره بازه یه سوزه سرد میاد

جا سیگاری جلوت شده یه تپه ته سیگار

ادمای تکراری عقاید کهنه

بو تعفنشون بلند شد از سر سفره

کوچولو ی من زندگی ٣ کام حبسه

شنگول میشی اگه این ٣ کام حبسشه

د نزار چپ شه دنیا باهات

دس به یقه شو یجوری با کل خوابات

ببین اینجا همه چی یه جور دیگه میره

هر چی گره باز کنی باز جایه دیگه گیره

به خودت بیا نشه روزی بگی دیره

که دله ترین دله دنیاشم سیره

عقربه که میگزشت عمر بود میرفت

تازه فهمیدم بابا کم گفت بیربط

که پسرم همیشه حواست باشه

تا خلاصه یه دری رو به زندگیت وا شه

ولی گوش نکردم خر بودم یه کم

جونا جاهلن بار کمبودم پدر

خلاصه ی کلوم ما دنیا دیده ایم

این من من نبودم و دنیا رید به این