Gönüldendir şikayet kimseden feryadımız yoktur
Ateş kesilir geçse saba gülşenimizden
O mahiler ki derya içredir deryayı bilmezler
Bir ah etsem bu dünyayı viran ederim ben
Göz gördü gönül sevdi seni ey yüzü mahım
Kurbanın olam var mı benim bunda günahım
O gül endam bir al şalan bürünsün yürüsün
Neler çeker bu gönül derdim şikayet olur
Ben aşıkım sözüm de benim aşkaanedir
Ne yanar kimse bana ateş dilden özge
Ne açar kimse kapım bad-ı sabadan gayrı.
