Hoşça Kal - Sancak

Yağmurlar yağmış gökyüzünden

ben üşümüyorum ya sen?

topraklar dayanmaz yerinden

kalk yanıma gel bu sefer

korkma sen yerine kimse gelmedi

ben hala seviyorum

hoşca kal beni düşünme

ölmedin aslında biliyorum

bakınca camdan ne kar ne yağmurler aksın

yokluğunsa yağsın yüzüme

görünce karşımda bir sana bir ona baktım

aktı gözlerimden içime

off off

ne kadar yalanmış ilk geldiğindi yanıma

off off

ölmemi dile dokunmaktansa kanıma

şimdi gördüğüm o düşler yok

tuttuğum eller yok

ölmek isterdim sana sarıla sarıla

artık kokun yok üstümde

sarılıp göğsünde ölmek isterdim

bugün son defa öldürüyorum yazarak seni

onlarca kez ölmüş dediler hakkında senin

bugün son defa katlanıyorum söylenenlere

çünkü iyi geliyo öldü denip böyle bilinmesi

bugün son defa karşılaştık ummadık yerde

oysa kaç şehir değiştirdim ve çıkmadım evden

bugün son defa gülümsüyorum haketmesende

bugün ilk defa başka birine gülümsemeni görüyorum

demek ki bitermişiz herkes gibi

demek ki şehri değil bu dünyayı terketmeli

sırtımda bıçak izleri bilirsin

yıllarca geçmedi varsın bilmesin yanındaki

sanki tanımamış gibi sen ne kadar saplasanda

acıtmayan kadın

öldükten sonra bile kendime gülmeyi yasakladım bak

yine de kızmıyorum unuttum bile öldürdüm seni

şimdi mezarda değil onunla yatmaktasın

korkma sen yerine gelmedi kimse

ben hala seviyorum

hoşcakal beni düşünme

ölmedin aslında biliyorum

off off

ne kadar yalanmış ilk geldiğindi yanıma

off off

ölmemi dile dokunmaktan sakınamam

şimdi gördüğüm o düşler yok

tuttuğum eller yok

ölmek isterdim sana sarıla sarıla

artık kokun yok üstümde

sarılıp göğsünde ölmek isterdim