Ne sefadan, ne beladan
Hayat aşktan oluşur.
İnanırsan bana cennet,
Sana hasret yüreğim.
Ne ölümden, ne zulümden,
Dilim aşktan konuşur
Kıracaksan en azından
Bırak atsın yüreğim.
Eskileri unutma alışkanlığı var hepimizde
Elindekini tutma savurganlığı var
Bi kere vurdu mu kalbe o aşkın ecel sopası
Korkutuyor ama kalbe ne faydası var
Kimsede kalmadı zerre tebessüm edip yola çıkmak
Layığını bulacak bu efendi yürek yarı çıplak
Korksa da elleri arkada birleşiyor yar için
Ben de bu kavgada olmam o küpküçücük yer için
Varlığım da yokluğum da önemli mi senin için
Bunca efkar çokluğunda kaçtın elimden
Aşk önümden geçti bir durmadı yörüngede
Kaç karamsar öykü varsa saçtın elinden
