جهانو به دو قسمت اگه تقسیم کنییه مرز باریکی وسطش ترسیم کنی
حکمن یه عده خوبن و بقیه بدن چند تا رفیقتنو بقیه همه دشمنن
طرف تو همه صافن و لوتی و با مرام طرف دیگه حتما پلیدن و هیولان
ولی دروغه وقتی بفهمی یه جنسن دوطرف این وسط فقط تورو بازی دادن
تو میشی پله بقیه بالا میرن ازت تو چشات نیگاه میکنن و بهت میخندن
میشه دائم باهات از امید و اعتماد بگن تو باور میکنی اونا تو رو به گور میسپارن
تو یه دستمال چرکی تو دستشون همین لجن روحشون و با تو پاک میکنن
نگاه میکنی به دورو برت میبینی همه گیر کمر و شکم اینه مرام رمه
هورا میکشن برات میشی شاعر ملی ارزش داری براشون آره خیلی
مثل تو اومدن و حالا اسمی نیس دیگه ازشون هی پس چی؟
یعنی همه چی دروغه فقط تویی و خودت یعنی همه دروغه خودت و گول نزن
هر کی دسته راستشو دراز کرده توی دست چپش خنجر خوب ببین
یعنی همه چی دروغه حتی تو حتی من یعنی ببین و بمیر ولی بیخود جوش نزن
حتی تو که تو بغلمی و از عشقی دم میزنی و اشکت دم مشکی
هست ولی فکرت پیش کسیه که وقتی گیج میشی پولشو میبینی آره مشتی
هر کی دنبال یه چیزیه تو کسی دیگه رابطه یعنی یه معامله که سود بده
تا جایی که مصرف بشی ارزش داری اینو میگن ارزش انسان آره حاجی
یعنی همه چی دروغه عشقت حرف مفته میفروشی راحت منو اگه پاش بیفته
دروغه همه چی جز اشکای اون مردیکه تو آینه خودشو میبینه و گردی
نشسته رو موهاش همه چی شو باخته توی سلولی که دنیا واسش ساخته
یعنی همه چی دروغه جز خون سعید دامادی که تو حجله عروسشو ندید
یعنی همه چی دروغه جز خرمشهر و مردای تیکه تیکه و زنای بی شوهرو
دروغه اون که زیر تانک رفت رهبر نبود رهبر در گوشش لا لا یی مرگ میخوند
همه چی دروغه جز شاعری که نیومده همه چی دروغه جز شعری که کسی نسروده
