Είσαι το σταβέντο μου ένα λιμανάκι
Μόνο και απρόβλεπτο σαν κρυφή χαρά
Είσαι η γαλήνη μου ένα μπαλκονάκι
Σαν γαλάζιο σούρουπο πάνω απ' τα νερά
Όλα στα δώσαν οι θεοί και θα τους το χρωστάω
σαν αυτην και σ' αλληνε ζωη που σιγουρα θα ζησω
Τα χείλη σου αν φιλήσω, τα χείλη σου αν φιλήσω
Κι είσαι τόσο όμορφη, κι είσαι τόσο νέα
Κι είσαι τόσο διαφανή σαν δρόσο σταλιά
Που πριν σου πω πως πως πως σ' αγαπώ
Σβήνω κι η λαχτάρα μου κόβει την υγεία
Όλα στα δώσαν οι θεοί και θα τους το χρωστάω
Σ' αυτήν και σ' αλληνε ζωή που σίγουρα θα ζήσω
Τα χείλη σου αν φιλήσω, τα χείλη σου αν φιλήσω
Κυλά η νύχτα πάνω σου χρώμα αλλάζεις
Σε ντύνει να μη ξεχωρίζεις και μ' αυτήν να να να μοιάζεις
Διστάζεις απορρημένη το καθρέφτη σου κοιτάζεις
Να μη τρομάζεις παρά πάντα έχεις στα πόδια σου καθώς τις βάσεις
Τα ρούχα σου και γέρνεις πάνω τους όλα τα αλλάζεις
Εσύ μπροστάζεις βροχές και ανέμους
Να περνούν το παραθύρι σου και να μπουτιάζεις
Και στην αγάπη σου δειλά να γλυκό κουρνιάζεις
Αχ και να ήμουν εκεί, καθώς το μέλι σου θα στάζεις
Ο πρώτος ήχος σου να ήταν τ' όνομα μου
Να φωνάζεις και να λιμνάζεις
Σαν το φάρο πάνω στο σώμα μου και να χαράζεις
Όλες τις πικραμένες νύχτες μου καθώς τινάζεις
Από το σώμα σου τη σκόνη αυτού του κόσμου
Με μια μάτια που ανατινάζεις
Με μια μάτια που ανατινάζεις
Με μια μάτια που ανατινάζεις
Είσαι το σταβέντο μου ένα λιμανάκι
Μόνο και απρόβλεπτο σαν κρυφή χαρά
Είσαι η γαλήνη μου ένα μπαλκονάκι
Σαν γαλάζιο σούρουπο πάνω απ' τα νερά
Όλα στα δώσαν οι θεοί και θα τους το χρωστάω
σαν αυτην και σ' αλληνε ζωη που σιγουρα θα ζησω
Τα χείλη σου αν φιλήσω, τα χείλη σου αν φιλήσω
