Ik sta op de grens
Van vroeger en later
Voor mij een ruimte
Die ik nog niet ken
Achter mij alles
Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer
Dan alleen wie ik ben
Ik maak van wat was
Een veilige haven
Al heb ik die stad daar
Al tijden vervloekt
Toch lukt het me niet
Het verleden te laten
Voor dat wat het is
Een gesloten boek
En als ik nu omkijk
Ben ik verloren
Maar iets houdt me tegen
Om verder te gaan
Als ik nu omkijk
Dan blijf ik voor altijd
Gevangen in alles
Wat niet meer bestaat
En al zou ik ook teruggaan
Er is niets meer over
Ik weet het en toch
Ligt de twijfel nog dwars
Al vind ik niet meer
Dan ruines en spoken
Het laat me niet los
Ik kan nog niet breken
Met dat wat voorbij is
Ik woon in mijn dromen
Nog steeds waar ik was
Ik sta op de grens
Van vroeger en later
En achter mij ligt daar
Een brandende stad
En als ik nu omkijk
Ben ik verloren
Maar iets houdt me tegen
Om verder te gaan
Als ik nu omkijk
Dan blijf ik voor altijd
Gevangen in alles
Wat niet meer bestaat
Al zou ik ook teruggaan
Er is niets meer over
Ik weet het en toch
Ligt de twijfel nog dwars
Al vind ik niet meer
Dan ruines en spoken
Het laat me niet los
Het houdt mij nog vast
Als ik nu omkijk
Blijf ik hier stilstaan
