Hoor, hoe een eeuwig lied
echoot in mijn ziel;
een eindeloos gezang.
Ook als de storm opsteekt,
houd ik vol, ik weet
waar ik schuilen kan.
Hoe kan ik anders, ik zing, Heer, voor U.
Nooit is het loflied lang genoeg,
voor uw liefde, die mij droeg.
Hoe kan ik anders, ik roep, Heer, om U.
De Koning die veel van mij houdt
maakt dat heel mijn hart voor Hem zingt.
Ik kijk omhoog, en wacht
in de zwartste nacht;
U redt mij altijd weer.
En ik mag met U mee,
U laat mij niet alleen,
ik zing, wat U mij leert.
Hoe kan ik anders, ik zing, Heer, voor U.
Nooit is het loflied lang genoeg,
voor uw liefde, die mij droeg.
Hoe kan ik anders, ik roep, Heer, om U.
De Koning die veel van mij houdt
maakt dat heel mijn hart voor Hem zingt.
Ik zing, als ellende komt,
ik zing, als ik win,
ik zing, als het tegenzit
en zelfs als ik val,
ik zing, want U houdt mij vast,
ik zing, want U helpt,
ik zing, want U hoort mij Heer,
als ik roep in gebed;
Ja ik zing, met mijn laatste adem,
‘k zing, want ik weet
dat ik straks in de hemel zing,
met heel het hemelkoor.
Hoe kan ik anders, ik zing, Heer, voor U.
Nooit is het loflied lang genoeg,
voor uw liefde, die mij droeg.
Hoe kan ik anders, ik roep, Heer, om U.
De Koning die veel van mij houdt
maakt dat heel mijn hart voor Hem zingt.
