tam ona sarılırken
gördum pencereden
gülünecek ne vardı
gülüyordun ya öperken
bu gece seninle olalım canim derken
sildim seni o anda kalbimden
neydi kopan içimden
yıllar zincirinden
öldüm sanki yaþarken
kaçtım hemen o sahneden
kendimi buldum ben çalıştım bu yerde
azalır acılar da gitgide
uykusuz her gece
bu soğuk kahvede
sabahlarım bazen günlerce
rüyalarıma gelme diye
uykusuz her gece
yorgun ölesiye
unutur muyum seni yorulsam her gece
masada boş bardaklar
kirlenmiş tabaklar
çoğalıyor önümde
bitmesin sabaha kadar
yakmıyor elimi artık bu kaynar sular
yoruldukça kaybolur acılar
uykusuz her gece
bu soğuk kahvede
sabahlarım bazen günlerce
rüyalarıma gelme diye
uykusuz her gece
yorgun ölesiye
unutur muyum seni yorulsam her gece
