ถามตัวเองทำไมถึงเป็นแบบนี้
นึกว่ารักจึงไปได้ดีและยั่งยืน
ถามตัวเองทำไมทุกคราที่ตื่น
ก็จะพบตัวเองถูกทอดทิ้งให้มองเหม่อ
รู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อใด จะมีคำถามในใจ
ฉันไม่เหลือใครอีกเลยเหรอ
แล้วสุดท้ายก็มีแค่เรา กับใจที่ร้าวรานเสมอ
น้ำตาเอ่อ ปลอบใจตัวเองไว้ว่า
อยู่คนเดียวแล้วเรา ต้องกลับมาเป็นเหมือนเคย
ไม่มีใครรักจริงเลย ไม่เคยไปได้ไกล
อยู่คนเดียวให้พอ ขอหยุดดูแลหัวใจ
จะไม่คิดรักใคร
เพราะสุดท้ายเราคงเดียวดายเหมือนเดิม
เหลือแค่เราคนเดียวทุกที ทุกที
ไม่ว่าฉันรักใครก็มีแต่ทุกข์ทน
รู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อใด จะมีคำถามในใจ
ฉันไม่เหลือใครอีกเลยเหรอ
แล้วสุดท้ายก็มีแค่เรา กับใจที่ร้าวรานเสมอ
น้ำตาเอ่อ ปลอบใจตัวเองไว้ว่า
อยู่คนเดียวแล้วเรา ต้องกลับมาเป็นเหมือนเคย
ไม่มีใครรักจริงเลย ไม่เคยไปได้ไกล
อยู่คนเดียวให้พอ ขอหยุดดูแลหัวใจ
จะไม่คิดรักใคร
เพราะสุดท้ายเราคงเดียวดายเหมือนเดิม
จะพอแล้วใจ เมื่อในสุดท้าย
ไม่ว่ารักใคร ก็จะต้องเป็นแบบนี้
รัก และช้ำทุกที
รักแท้จริงไม่เคยจะมี สำหรับฉัน
รู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อใด จะมีคำถามในใจ
ฉันไม่เหลือใครอีกเลยเหรอ
แล้วสุดท้ายก็มีแค่เรา กับใจที่ร้าวรานเสมอ
น้ำตาเอ่อ ปลอบใจตัวเองไว้ว่า
อยู่คนเดียวแล้วเรา ต้องกลับมาเป็นเหมือนเคย
ไม่มีใครรักจริงเลย ไม่เคยไปได้ไกล
อยู่คนเดียวให้พอ ขอหยุดดูแลหัวใจ
จะไม่คิดรักใคร
เพราะสุดท้ายเราคงเดียวดายเหมือนเดิม
