s'isch morge früäh, ich bschliesse s'
Beizli uf.
Mache alles parat und spannä d'
Schirme uf.
d'
Wandervögel chöme sicher gli, mit Hunger und Durst, und sie chehren ii.
Scho gli druf hockt sie det allei am Tisch und schwärmt mer vor wie schön ruhig s'da isch.
Us dä grossä Stadt, vo wiit weg, chöm sie her.
Und fragt sich, wiä s'
Läbä da obä so wär.
Zieh zu mier uf z'
Land a di früschi Luft,
zieh zu mier uf z'
Land wiit weg vo dem Puff.
Chum du wirsch es gseh, hie sind alli guet druf, zieh zu mier uf z'
Land.
Sie lachet luut, wenn das so eifach wär.
I lache zrügg, lueg s'isch ned so schwer.
Weisch do obä isch no es Zimmer frei, du blibsch eifach da, und geisch nümä hei.
Weisch wiä schön mirs dänn zämä hei.
Zieh zu mier uf z'
Land a di früschi Luft,
zieh zu mier uf z'
Land wiit weg vo dem Puff.
Chum du wirsch es gseh, hie sind alli guet druf, zieh zu mier uf z'
Land.
Chum zieh zu mier uf z'
Land a di früschi Luft, zieh zu mier uf z'
Land wiit weg vo dem Puff.
Chum du wirsch es gseh, hie sind alli guet druf, zieh zu mier uf z'
Land.
Wo sie tschüss seit, luegt sie mi no lang aa, es tü ihre leid, dass sie müess jetzt gah.
Mach der kei Sorge und weisch woni bi, und das Zimmer da obä, das bhalti frei für di.
Zieh zu mier uf z'
Land a di früschi Luft,
zieh zu mier uf z'
Land wiit weg vo dem Puff.
Chum du wirsch es gseh, hie sind alli guet druf, zieh zu mier uf z'
Land.
Hey zieh zu mier uf z'
Land a di früschi Luft, zieh zu mier uf z'
Land wiit weg vo dem Puff.
Chum du wirsch es gseh, hie sind alli guet druf, zieh zu mier uf z'
Land.
Das liit doch uf der Hand.
