Τί κακό ἔκανα ὁ καημένος καί μέ λένε ὅλοι φονιά
Μήνα σκότωσα κανένα μήνα φίλησα καμιά
Κάπου ἐδῶ στή γειτονιά μᾶς ἀγαπῶ καί ΄γῶ μία νιά
τ΄ὀνομά της δέν τό ξέρω Ρούσσα Δάφνη γιά Μηλιά
τή γενιά της δέν θυμᾶμαι Τούρκα εἶναι γιά Ρωμιά
Κι ἄν πεθάνω σᾶς τό λέω σάν μέ θάψετε
σάβανο νά σαβανῶστε τό πουκαμισάκι της
καί νερό γιά νά μέ πλύντε δάκρυ ἀπ'τά μάτια της,
