Lolololololololo, lololololololo
Marta, viss du kan vere litegrande stille, da ringje på. Ja.
- Ja, eg har med meg noken vare, så eh. Kan du vere snill å. der, kvittér.
- Mhm, ja.
- Takk ska du ha. Ha ein hyggelig dag.
-Takk ska du ha.
Marta?
- Ja?
Ka du har skreve ette no då?
Da står jo pappøsje heilt ned til garasjen her.
- Eg har ikkje skreve ette noke eg, Nils.
Heh, då trur eg du skal koma her og sjå, Marta.
- Håååh, gud og fader, det e sikkert veggseksjonen.
- Veggseksjon?
- Eg kan hjelpa deg å bera han inn eg, Nils.
- Nei, eg ska ta ho sjøl. Bere gløym da.
Helvetes kvinnfolk.
Eg fekk båre da inn, og fekk pakka da ut, så det var hon ikkje plass te å gå
Men at detta skulle saman til ett stykkje, var for meg veldig tungt å forstå
Me eg fann no tegningje fram, og rigga meg te, og sa te kåno at no treng eg fred
Tok hammar og skrujern og gjekk ned på kne, alt ant so eg trong følgte med
Sånn va da ser du
Han kom flatpakka rett frå fabrikkjen
Flatpakka pakka reol
Da va'kje sånn han såg ut i butikkjen
Flatpakka pakka reol - oooool
- Korleis gå da Nils, ska eg laga litt kaffi te oss?
- Øhh, nei, ikkje no
- Eg set no middagjen på i alle fall
- Øhh, ja
- Fiskebolla?
- Ehh, nei
- I karrisaus?
- Eh, ja.
Men eg skjønte jo fort, at denne reolen var lagd på ein dårlig dag
Ei skaphylla var nemlig mykje for long, så eg gjekk for å henta ei sag
Dar sto eg og svetta i furuspon, men til slutt så fekk eg feilhyllo i
Ei an var for kort, men heldigvis so passte den beten so va tilovers på hi
Det e laga sånn, ser du
Han kom flatpakka rett frå fabrikkjen
Flatpakka pakka reol
Da va'kje sånn han såg ut i butikkjen
Flatpakka pakka reol - oooool
- No eg middagen ferdig, Nils
- Ja, men ikkje eg
- Jamen, han svir botnen no
- Eg e ikkje ferdig, sa eg. Da e jo ei einaste stor feilvara heile reolen
- Jamen du må jo eta
- Eg e ikkje ferdig sa eg. Høre du?
- Jaja
Men verre vart da, då eg limte fast ein vegg, ein vegg som viste seg å vera ei dør
Då va det pinade godt eg hadde fårr kubein til jebursdagen året før
Men ei ulykka kjem sjelden åleina, og no hadde pinade katten komt inn
Gjekk til angrep på skrua og plugga, det var då eg vart sinnssjuk og blind
Han kom flatpakka rett frå fabrikkjen
Flatpakka pakka reol
Da va'kje sånn han såg ut i butikkjen
Flatpakka pakka reol - oooool
- Skal eg gå bort og henta han Alf? Han e veldig flink te sånt, vet du
- Hald kjeft. Kor ofte har eg sagt til deg at du skal halda kjeft? Ha? Svar no?
- Ja, men han Alf...
- Svara du og ditt beist?
Eg treng visst ikkje lufta her inne med da håve ditt
da e jo gjønotrekk
- Nils då
Båda kåno og ungane flykta, då motorsaje starta med eit brøl
Sjøl katten forsto at da va alvor, og lista seg ut tå seg sjøl
Dagane gjekk, og eg jobba standhaftig, ette fri fantasi og på trass
Før ein mann e ein mann, og eg e et esel, og te slutt så var reolen på plass
- Uff, for ein jobb
- Hei Nils
- Hei, hehe
- Åja, ja ja, det va no jedna ikkje heilt slek eg hadde tenkt da
Ska'kje den skapdøre gå opp, Nils?
- Ja ja
- Ja ja. Passa den ikkje her så kan me jedna finna plass te han ein an plass
- Ein an plass? Sånn vert han, og slek skal han stå.
- Jamen Nils då
- Jamen, jamen din pestbyll? Gå heim og klag te more di.
Ho e pinade lika tom i håve som
far di og mor di og resten tå den der forbanna apefamiljen.
Du e pinade den størsta ulykka sidan andre verdskrig, Marta.
Høyre du da? Eg angra so forbanna at eg sa ja te deg den gongjen.
Da va'kje med vilje heller, hadde ikkje presten snubla den gongjen, så hadde eg sagt nei på flekkjen.
Du e forbanna deg ...Du e... Sei kor dum du e sjøl, dit forbanna hurpetryne høyre du? Eg skal ta desse
kvisna dine og spretta dei opp utpå kjøkkenet. Du skal pinade ikkje kjenna heile familjen din
igjen når eg e ferdig med deg!
Høyre du? Ditt, gr... grauthåve.
Ooooh...
-Mhm, Jahm.
- Ja, hei, det e meg igjen du. Eeh, va dette Rothålsbakkane 37?
- Ja.
- Då skulle du vel hatt ein reol, du?
- Ja
