Een zwoele nacht in Krimpen aan de IJssel - Wim Sonneveld

Ik ken de Mona Lisa, haar kuise oogopslag

De klokkentoren van Pisa, al scheef sinds jaar en dag

Vanaf de Eiffeltoren heb ik Parijs gezien

De sfinx in 't zand verloren, vanuit een vliegmachien

Maar nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee

Nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee

Geef mij maar 'n zwoele nacht

In Krimpen aan den IJssel

Het krieken van de dag

In Krimpen aan de Lek (kwek, kwek, stil nou)

Niets evenaart

Het stille maanlicht op de IJssel

Of haalt het bij

De bleke oevers van de Lek, de Lek

In Las Vegas kun je trouwen in een minuut of tien

In Afrika zijn vrouwen, die trouw je ongezien

In Spanje gaan de meisjes zo makkelijk niet mee

In Arnhem zijn de meisjes alleen voor bij de thee

Maar nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee

Nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee

Geef mij maar 'n zwoele nacht

In Krimpen aan den IJssel

Het krieken van de dag

In Krimpen aan de Lek (kwek, kwek, hŠ, toe nou)

Niets evenaart

Het stille maanlicht op de IJssel

Of haalt het bij

De bleke oevers van de Lek, de Lek