Ik heb zo vaak aan Amsterdam gedacht - Wim Sonneveld

Toen ik op reis ging zei ik: "Nou, dag Amsterdam

Ik vind je aardig maar nou eventjes geen grachten

Geen Y-project, geen Tante Leen, geen broodje ham

Ik hoef daarginds perse nooit op lijn 1 te wachten

En ik hoef lekker niet te lachen om die ene conducteur

Die zo beroemd is om z'n gein en om z'n lollige humeur

Ik hoef voorlopig niet te lezen wat de krant d'r weer van zei

En voor het Holland-festival hoef ik dit jaar niet in de rij

Maar toen het puntje bij het paaltje kwam

Had ik doodgewoon heimwee naar Amsterdam

refren':

Ik heb zo vaak aan Amsterdam gedacht

Ik heb zovaak gedacht: "Hoe zou 't 'r toch zijn

In m'n verbeelding liep ik langs de gracht

En in gedachten zat ik even in de zon op 't Leidseplein

Ik heb zo vaak aan Amsterdam gedacht

Aan de terrasjes, aan de duiven op De Dam

En dacht ik aan de Kalverstraat

Dan kreeg ik 't opeens te kwaad

Ik heb zo vaak gedacht: "Geef mij maar Amsterdam"

En neem nou 'es die mensen die zo horen bij die sleur

Zoals de melkboer, de slager en de bakker

Je kent ze nauwelijks, ook al staan ze aan je deur

Maar toen ik weg was werd ik 's nachts soms plots'ling wakker

Dan dacht ik: "He, hoe zou het met die juffrouw uit de nachtzaak zijn?"

"Staat er nog steeds datzelfde bloemenvrouwtje op 't Rembrandsplein?"

Ik lag te dromen van m'n tandarts zonder de geringste grief

Ik had de asman en de wasman en de gasman innig lief

Geen halve maand nadat ik afscheid nam

Had ik doodgewoon heimwee naar Amsterdam

refren'