Josefien (Live 1969) - Wim Sonneveld

De bakkersdochter van de hoek die mocht zich laten zien

Zij was de sexbom van de buurt en heette Josefien

Ik was nog jong, in vuur en vlam schreef ik haar een sonnet

Maar zo poetisch was ze niet, ze nam de benen met

Een heer in de textiel

In zijn automobiel

Oh Josefien, Josefien, Josefien

Ik was pas zeventien

Toen heb ik jou Josefien, Josefien, Josefien

Voor d'eerste keer gezien

Mijn moeder vond jou een lellebel

En heel misschien Josefien, Josefien was jij dat wel

Maar jij bracht mij van de wijs

En bovendien, leek de buurt in enen op Parijs

Als jij passeerde, oh Josefien

Maar ach de heer in de textiel die was ook niet je dat

Zij wist diep in haar hart dat zij meer mogelijkheden had

Ze kocht een kaartje naar Perijs en een blote japon

En had al gauw tien rijke lui waar zij uit kiezen kon

Zij koos een miljonair

Van vijfentachtig jair

Oh Josefien, Josefien, Josefien

Dat was niet stom gezien

Jij was al gauw in de rouw Josefien

Met een miljoen of tien

Mijn moeder vond jou een lellebel

Maar koppie koppie Josefien dat had je wel

Liet jij je bij tijd en wijle eens even zien

Gingen alle heren voor de bijl

Nou, kun je nagaan, oh Josefien

Ik zag laatst een enorm jacht, het was in St. Tropez

Net reed er een chauffeur voor in een meterslange slee

Ik zag dat de bemanning in de houding sprong en daar

Kwam Josefien naar buiten met een knul met zulk lang haar

Ik zei: "Dag Josefien"

"Ken jij mij nog misschien"

En toen zei jij Josefien, Josefien

"Ik heb jou meer gezien

Voila, bien sur, het is Wim, het is Wim

Maar niet meer zeventien

Jouw mama vond mij een lellebel

En entre nous mon petit mon chou dat ben ik wel

Ik ben liever een lellebel in St. Tropez

Dan een drel in Zandvoort aan de Zee

Een beetje koppie koppie kan geen kwaad

Want anders liep ik nou nog in de Kalverstraat

Doe ze de groeten van Josefien"