Mijn Vader Heeft Het Nooit Begrepen (O Ik Weet Niet Wat Ik Wil / Paris) - Live In Nieuwe De La Mar, Amsterdam / 1964 - Wim Sonneveld

Mijn vader heeft er nooit iets van begrepen

Mijn vader, ach, u weet hoe vaders zijn

Een vader voelt zich min of meer gegrepen

Wanneer zijn zoon iets anders wil dan hij

Dan zegt ie op een dag: "Zoon, ik wil eens met je praten

Kom even bij me zitten" en dan luister je gelaten...

Artiest? Wat?

Hoe haal je 't in je hersens, hoe haal je 't in je hoofd

Artiest, jawel, hoe kom je daar nou bij

Ik zal je 's wat zeggen, hou je mond ik ben aan 't woord

Artiest, jawel, maar dan over mijn lijk

En wat doe je dan, wat doe je dan

Je haat die man, je vader, en je vindt 'm een tiran

Je voelt je ongelukkig, je bent down en levensmoe

Toen ging ik naar mijn moeder toe

Mijn moeder had er ook niks van begrepen

Mijn moeder was mijn laatste toeverlaat

Mijn moeder zei: "Je moeder kan 't weten

Ik zal voor je bidden tot 't overgaat"

Maar toen ze mijn gezicht zag zei ze toch nog even later

"Als 'ie 'n goeie bui heeft zal ik met je vader praten"

Wat?

Hoe haal je 't in je hersens, hoe haal je 't in je hoofd

Talent van jou, hoe kom je daar nou bij

Ik zal je eens wat zeggen, Trui, hou je mond ik ben aan 't woord

Ik smijt dat jong eruit en jou erbij

En wat doe je dan, wat doe je dan

Je haat je beide ouders en je denkt: "Ik ben een man

Ik zoek m'n eigen weg wel, en 't kan niet schelen hoe"

Ik ging naar Louis Davids toe

Louis Davids had er ook niets van begrepen

Die dacht gelijk: "Daar is weer zo'n schlemiel

Die mot zo nodig, maar je ken nooit weten

Miscchien presteert 'ie iets, weissviel"

Hij zei: "Als je talent hebt, en je kunt een liedje zingen

Dan engageer ik jou voort 't Kurhaus-cabaret in Scheveningen"

Wat?

Hoe haal je 't in je hersens, hoe haal je 't in je hoofd

Maar lieve jongen, hoe kom je daar nou bij

Je vraagt een knaak per avond, man, waar zie je me voor an

Je krijgt vijf piek per voorstelling van mij

En wat doe je dan, wat doe je dan

Je pakt die twee rijksdaalders met je beide handen an

Ik tekende een contract en daarmee was mijn lot beslist

Van toen af was ik echt voor 't publiek artist

't publiek heeft het direkt begrepen

Publiek, ach, u weet hoe 't publiek kan zijn

Direkt bereid om je een kans te geven

Ik stond te beven achter 't gordijn

En Davids zei: "Geacht publiek, hier is m'n nieuwst'ontdekking

Wees aardig voor 'm, anders dan verliest ie z'n betrekking"

Wat?

't Bonsde in mijn hersens, 't suisde in m'n hoofd

Een kouwe rilling liep over m'n rug

Toen eindelijk 't doek viel hoorde ik achter me een stem:

"Wim Sonneveld, je kunt nooit meer terug"