yedi rengi görmeyen bir çocuktum büyüdüm
gölge gibi bedensiz bir hayata büründüm
insan yüzü görmeyen bir diyara süründüm
yarını hiç bilmeyen bir dündüm bir bugündüm
kapat perdelerimi
artık güneş girmesin
kimse beni bilmesin
kapat perdelerimi
kalbin beni sevmesin
derdim sana geçmesin
sussun istiyorsun şu koca kalabalık
bomboş olsun sokaklar çalmasın telefonun
hiç kimse özlemesin gelmesinler kapına
ihtiyacın yok çünkü yeni bir hatıraya
kapat perdelerimi
artık güneş girmesin
kimse beni bilmesin
kapat perdelerimi
kalbin beni sevmesin
derdim sana geçmesin
hayat çok güzeldi, durduk yere üzüldüm
her doğum günümdeneden bir yaş küçüldüm?
