กลับมาถามหากำลังใจ ไผ่ พงศธร
ลมหนาวลูบข้าวรวงไหลลู่ตามแรง
ตะวันโบกแสง กอดผืนนาปลายฟ้าหน้าหนาว
กลับมาเหยียบยืน บนผืนแผ่นดินบ้านเดิมของเรา
กรุ่นหอมของอ้อมรักเก่า ได้มาแนบเนาก็ยังชื่นใจ
ไปเพื่อขายแรงงานพลัดบ้านไกลถิ่น
บางวันได้ยิน เสียงหัวใจบ่นกับเงาเดือนหงาย
ตื่นเพ่อแข่งขัน หลับเพื่อหยุดฝันถึงวันต่อไป
เก็บเหงากลับมาถามไถ่ ถึงกำลังใจในยามล้าอ่อน
*ก็รู้ว่าเธอคอยอยู่เสมอทุกลมหายใจ
ก็รู้ว่าใครสิงสู่อยู่ในหัวใจคนจร
กลับมากอบกำ คำรักทุกคำที่เคยเว้าวอน
ก่อนหวนมหานคร เป็นกรรมกรเหงื่อรินแลกเงิน
**ลมหนาวลูบดวงใจให้ยิ่งหนาวหนัก
กุมมือคนรัก อีกไม่นานนักคงต้องห่างเหิน
สองตาสบตา ครวญคำสัญญาหัวใจสะเทิ้น
ปลายฝันที่ยังไกลเกิน เธอจะร่วมเดินสู้ด้วยหรือเปล่า
ซ้ำ * **
