โอ๊ยน้อนอคนบ้านเฮา คนบ้านเดียวกัน
แค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน
ว่าหนักแค่ไหนบนหนทางสู้ ยังมีคำปลอบโยน
ยังมีคำปลอบใจ มีคำว่าซำบายดีบ่ให้กันเสมอ
เด้อคนบ้านเฮา อ้ายทิดเคน
เข้ามาเป็นคนขับแท็กซี่ จากร้อยเอ็ด
เฮ็ดนาได้เอาไปใช้แต่หนี้ ตัดสินใจหิ้วกระเป๋าเดินทาง
มาสู้กลางเมืองใหญ่เมืองนี้ ได้เจอกันอยู่ร้านลาบหลายที
เป็นจั่งใด๋พี่โชคหมานบ่น้อ คนบ้านเดียวกัน
แค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน
ว่าหนักแค่ไหนบนหนทางสู้ ยังมีคำปลอบโยน
ยังมีคำปลอบใจ มีคำว่าซำบายดีบ่ให้กันเสมอเด้อคนบ้านเฮา
โอ๊ยน้อนอคนบ้านเฮา ให้โชคให้หมานให้มั่งให้มี
ให้อยู่ดีมีแฮง อยู่แดงมีฮีเด้อครับพี่น้อง
น้องตั๊กแตน เข้ามาเป็นสาวโรงงานเย็บผ้า
แรงที่ใช้กับเงินที่ได้ ยังบ่เคยคุ้มค่า
นักเรียนม.ปลายจากภาคอีสาน กลายเป็นแรงงานถูกกดราคา
น้องมาซื้อลาบ เฮาได้เว้าจา
จั่งใด๋อดสาเอาก่อนเด้อนาง คนบ้านเดียวกัน
แค่มองตากันก็เข้าใจอยู่ รู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน
ว่าหนักแค่ไหนบนหนทางสู้ ยังมีคำปลอบโยน
ยังมีคำปลอบใจ มีคำว่าซำบายดีบ่ให้กันเสมอ
เด้อคนบ้านเฮา โอ๊ยน้อนอคนบ้านเฮา
ให้โชคให้หมาน ให้มั่งให้มี
ให้อยู่ดีมีแฮง อยู่แดงมีฮีเด้อครับพี่น้อง
คนบ้านเฮา คนบ้านเดียวกัน
คนบ้านเฮา คนบ้านเดียวกัน
