Yalnizliktan Usuyorum - İrfan Özata

Bir yalanın tuzağına düşünce

Aldatanın şarabını içince

Sarhoşluğun görmezden gelmeye yetmez

Bir günah üç beş yalan topla artık aşk yetmez

Yalnızlıktan evim var dayalı döşeli

Huzurluyum sakinim kapım kapalı

Yani mutlu gibiyim

Sanki mutlu gibiyim

Belki mutlu gibiyim

Ama eksik gibiyim

Yalnızlıktan üşüyorum düşüyorum düşüyorum

Dün bütün gece seninleydim

Rüya olduğunu bilemedim