Efkarım Az Değil II - Şanışer

Efkarim az degil al, beni yar kurtar ne olur

Kadehlerde hep ayni aksamlar...

Yagmurlu bi gece dogmusum,

Dolunaydan hemen sonra,

Siradan bi evde hane ahalisi küçük bi kutlama yapmislar.

Rahatsiz olmusum alkistan,

Burayi sevdigim yanlis yar inan

Annem üzülmesin diye ben intihar etmeye kalkismam.

Bu kentte buharlasir deniz; dag eteklerini kaplar sis

Her manzara yasaktir zaten her güzel seyin var manisi,

Gözlerim huzrun mavisi ama tek gördügü kaosun kallavisi

Sorar oldum aci çekmek için mi yaratmis Allah bizi?

Bil ki bunalsada yaz günleri

Isyan edersen ukalasin

Diledigin kadar mal mülk edin,

Benim gözümde bi fukarasin.

Seneler önceydi yaz günleri

Yalanla yakildi yar küllerim

Hersey yalan, yalan sarkilarim; yalan satilmamis albümlerim!

Efkarim az degil al, beni yar kurtar ne olur

Kadehlerde hep ayni aksamlar...

Efkar giden, meçhul gemi dert tasir,

Soluk almaz kimseler

Huzura gider zannedenler ne var eli mahküm bekler...

Hayalim huzuru görmek Tanrim

Ben ölmeyi sönmek sandim

Karla kapatip ört efkari

Ne ise yara düne dönmek yalniz

Aç sarkimi dön tekrarina bak,

Gör gerçegi, son kez bagirip terk et hayat, istegin oldu

Dogup büyüdüm ölmek kaldi.

Esrafimi kaybedip üzdüm

Alir mutlulugu caddemin hüznü

Sistem seni maddemi düzdü!

Dünya derdini halledip üç gün sonra göçüp giderim buralardan

Neden bu safaada mahvedip üzdün?

Bir yolu yok, beni sevmedin hayat ama ben günahkarsam annemi güldür...

Kimseden olmaz kimseye dost

Onlar yarani yeni bi yarayla kapar

Esit olmak degil istekleri para, pul, hakimiyet, saraylar aga!

Düs pesinde vazgeçip aklindan düs pesine bi baskasinin,

Pesinden giden insan insanligini bi baskasina parayla satar!

Efkarim az degil al, beni yar kurtar ne olur

Kadehlerde hep ayni aksamlar.