Σαν και σένα
Δε μιλάμε κι αλλού κοιτάμε
δε συναντάμε ξανά τα αισθήματά μας.
Δε μιλάμε και προσπερνάμε έτσι απλά
όνειρά μας τρελά.
Δε σου μιλάω
μ’ έκανες να σου θυμώσω
που με προδίδεις στεγνά.
Μ’ έκανες τόσα να νιώσω
και μ’ αναγκάζεις μετά
μέσα μου βίαια να σε σκοτώσω
μα εσύ γεννιέσαι ξανά.
Ν’ αγαπάω σαν και σένα
τον Θεό παρακαλώ,
τους ανθρώπους ν’ ανταλλάσω
να μπορώ κι εγώ εν ψυχρώ.
Παραμύθιασμα και ψέμα
σ’ ό,τι αγγίζω κι ό,τι ζω
να με κάνει σαν και σένα
το Θεό παρακαλώ.
Δε μιλάμε, κομμάτια σπάμε
και δε ρωτάμε εμείς πια
ούτε καν τι κάνεις.
Νέα μαθαίνω κι απλά σωπαίνω
δεν ανασαίνω μη δω ότι χώρια σου ζω.
Ν’ αγαπάω σαν και σένα
τον Θεό παρακαλώ
τους ανθρώπους ν’ ανταλλάσω
να μπορώ κι εγώ εν ψυχρώ.
Παραμύθιασμα και ψέμα
σ’ ό,τι αγγίζω κι ό,τι ζω
να με κάνει σαν και σένα
το Θεό παρακαλώ.
Δε μιλάμε κι αλλού κοιτάμε
δε συναντάμε ξανά τα αισθήματά μας.
δε μιλάμε και προσπερνάμε έτσι απλά.
Ν’ αγαπάω σαν και εσένα
τον Θεό παρακαλώ
τους ανθρώπους ν’ ανταλλάσω
να μπορώ κι εγώ εν ψυχρώ.
Παραμύθιασμα και ψέμα
σ’ ό,τι αγγίζω κι ό,τι ζω
να με κάνει σαν κι εσένα
το Θεό παρακαλώ.
Να μη νιώσω ξανά, να γίνω σαν και σένα
να γίνω σαν και σένα, να γίνω σαν εσένα…
