ολα τα λογια τα ακριβα μου τελιωσανε
λογο δεν ειχαμε στα ιδια να γυρναμε
ουτε εγω ουτε η αγαπη καταφεραμε μαζι και οι τρεις στα ιδια μετρα να χωραμε
ειδα στον υπνο μου μια θαλασσα να καιγεται και απο πανω της τα συννεφα να λιωνουν
και απο ενα αστερι ενα γκριζο δακρυ εσταξε
ειπα να δεις πως ολα εδω τελιωνουν
μη ξαναρθεις ποτε ποτε σε τετοιο ονειρο το μαξιλαρι σου το αδειο δεν φοβαμαι
μν ξαναρθεις θαλασσα δακρυ και φωτια ειναι ολα μεσα μου βαθεια και οταν κοιμαμαι
μν ξαναρθεις ποτε ποτε ουτε σε ονειρο μην ξαναρθεις γιατι τα ονειρα μου πνιγεις
ουτε στιγμη δεν θελω πια αλλο να σκεφτομαι πως θα ξαναρθεις παλι για να ξαναφυγεις
θα θελα μια σου ανασα να φυλακιζα για να χω κατι απο αγαπη να θυμαμαι σημαντικη ησουν μοναχα μεσα στο ονειρο
αυτη η αληθεια με τρομαζει αυτη φοβαμαι
μην ξαναρθεις ποτε ποτε σε τετοιο ονειρο το μαξιλαρι σου το αδειο δε φοβαμαι
μην ξαναρθεις θαλασσα δακρυ και φωτια ειναι ολα μεσα βαθια και οταν κοιμαμαι
μην ξαναρθεις ποτε ποτε ουτε σε ονειρο μην ξαναρθεις γιατι τα ονειρα μου πνιγεις
ουτε στιγμη δν θελω πια αλλο να σκεφτομαι
πως θα ξαναρθεις παλι για να ξαναφυγεις
