Είναι μαγεία αυτό που ζήσαμε δεν ήτανε ψέμα
είναι αγάπη αληθινή γ'αυτό δεν είπα ποτέ τέρμα
μου χουν λείψει οι ματιές σου οι πονηρές στα κλεφτά
όπως κι οι μυρωδιές της άνοιξης με σένα αγκαλιά
κι ένα φιλί να ταξιδέψει μέσα σ'όλο μου το σώμα
η ζεστασιά απο την ανάσα σου στον πιο κρύο χειμώνα
η συντροφιά αυτή της φωνής σου στα καυτά μου καλοκαίρια
κι ο ιδρώτας με το άρωμα ζωντανεύει στα χέρια
τα χαμόγελα η τρέλα σου ακόμη κι οι καυγάδες
θα μου λείψουν να το ξέρεις κι ας με βάλαν σε μπελάδες
ευχαριστώ για όσα μου μαθες για όσα μου χεις δώσει
τα χω κάνει φυλαχτό μες στην καρδιά μου τα χω σώσει
κι έχω γνώση για ότι γίνεται και ξέρω πως μιλάμε
φτάνει πια με τους ρουφιάνους το συμφέρον τους κοιτάνε
θα'σαι τα πάντα για μένα πάντα να χαμογελάς
και το ξέρω πως το ξέρεις μες στις φλέβες μου κυλάς
Μέσα στα μάτια σου ξέρεις πως χάνομαι
σε κάθε τι που με γυρίζει πίσω
μ'ένα σου βλέμα αιχμάλωτος σου πιάνομαι
σου το χα πει μόνο αν μ'αφησεις θα σ'αφήσω
κάπου στό πατωμα ξέχασα τα κομμάτια μου
αφού συνήθισες να με παιδεύεις
δεν θέλω λέξη για το τι αισθάνεσαι
μ'ένα σου χάδι ξέρεις πως με ταξιδέυεις
Και προσπάθησα να ρθω κοντά για να σου εξηγήσω
και προσπάθησα με κάθε τρόπο να σε προσεγγίσω
λίγο πίσω πριν σ'αφήσω άσε με να σου μιλήσω
μετά φύγε αφού το θες όμως να μην κοιτάξεις πίσω
λες να μ'έχουν τόσα χρόνια αυτα που λες λόγια μεγάλα
λες να γούσταρα όταν μου'φτιαχνες την καρδιά μου σμπαράλια
έχεις ξεχάσει τόσο γρήγορα λες ότι σε συμφέρει
ήμουν εκεί γαμώ την τρέλα μου και σ'άπλωνα το χέρι
όλα πλέον μου φαντάζουν όμορφες δικαιλογίες
θυμάσαι πως σε κοίταγα σ'όλες τις συναυλίες
θα θυμάσαι πως σου γέλαγα και γέλαγες κι εσύ
θα θυμάσαι πως δεν άφηνα το χέρι σου στιγμή
ξέρω πάλι πως θα βρεις κάτι άλλο να μου προσάψεις
ξέρω πως είμαι κακό παιδί κι έκανα χίλιες πράξεις
πάντα να λες ότι αισθάνεσαι αν νιώθεις καλά
για μένα θα σαι αυτό που είσαι όλος ο κόσμος απλά
Μέσα στα μάτια σου ξέρεις πως χάνομαι
σε κάθε τι που με γυρίζει πίσω
μ'ένα σου βλέμα αιχμάλωτος σου πιάνομαι
σου το χα πει μόνο αν μ'αφησεις θα σ'αφήσω
κάπου στό πατωμα ξέχασα τα κομμάτια μου
αφού συνήθισες να με παιδεύεις
δεν θέλω λέξη για το τι αισθάνεσαι
μ'ένα σου χάδι ξέρεις πως με ταξιδέυεις
Περάσαμε δύσκολα, καλοκαίρια, χειμώνες, λύπες, χαρές
ζήσαμε έντονα δακρύσαμε, γελάσαμε, βριστήκαμε
κι όμως αντέξαμε αφού η φωτιά καίει ακόμη
το κομμάτι δεν το γραψα για να σου αλλάξω γνώμη
εξάλλου αν είχες καταλάβει τι γίνεται
δεν θα χρειαζόνταν να το γράψω καν
δεν με νοιάζει τι σου λένε αυτοί εκεί έξω
φτάνει που ξέρω πως νιώθω εγώ για σένα
και δεν ντράπηκα ποτέ μα ποτέ να σου το πω
κι είναι καλό πριν μιλήσεις για τα λάθη των άλλων
να γνωρίζεις τα δικά σου πρώτα
να γνωρίζεις τα δικά σου πρώτα
