Είναι η ίδια τρέλα όπως τις πρώτες νύχτες
Φυλαχτείτε ξαναβγήκαμε στις πίστες
Κριτής
Σ' όποιον τον πόνο από το νου μου μπορούσε μα δεν έδιωξε που το μιλάω ακόμα μετανιώνω
Σ' όσους μίλησαν μα δεν συγκίνησαν τα' αυτιά μου γιατί αντιμίλησαν σ' αυτό που λέει η καρδιά μου
Σ' όσες φιλήσανε στόμα για να φανούν λίγο ακόμα κι αδιαφορήσανε όταν σε είδαν λιώμα
Σ' όποιον πουλάει τον κολλητό για μετρητό είναι λογικό ένα συγνώμη να μην είναι αρκετό
Εμένα το στυλ μου μπάσταρδο, παίρνει ότι μορφή του δίνω
Είναι θύελλα στην έρημο ή μάρκα σε καζίνο
Είναι νάρκη μέσα στο πεδίο που η μάχη δεν τελείωσε ποτέ και συνέχεια θα χει
Γιατί είμαστε ακόμα ‘δω μ' ευθύνη ήχων και στίχων μιλάμε στις καρδιές
Κι απευθυνόμαστε σε ψυχές λίγων, τα 4+1 ανθρωπόμορφα τέρατα ‘πεσαν να μην αφήσουν κανένα να τα βγάλει πέρα
Για πολύ καιρό ακόμα, με πολύ υλικό και βρώμα
Σ' όσους ξεχάσανε Ladose αυτό ‘ναι τ' όνομα
Στα μάτια μας χώμα ρίχνουν, δεν παίζουνε σωστά
Αλλά ούτε κι εγώ παίζω σωστά και που' σαι ακόμα
Έχω τεχνικές που σε κάνουν τεχνητές αναπνοές να θες
Όσο υψώνουμε φωνές, είναι οι γειτονιές από τις 4 μεριές
Της Ελλάδας ξαναβγήκαμε να βάλουμε φωτιές
Λόγος Απειλή
Βγαίνουν mc νέοι συνεχώς...
Λένε πως δίνουν το φως συνεπώς εγώ πως να μην κάνω τον λόγο μου όπλο και βάσιμο πως;
στίχος "katana" Απέχεις - Ladose
Κόβει και ράβει στη φάση που χάνει το βήμα που κάνει στη γη
Λένε ό, τι δίνουν ανάβουν και σβήνουν τη φλόγα που καίει το κερί
Μα λόγια λαμόγια να λένε βαρέθηκα
φέρθηκα λίγο να δω μα δεν δέθηκα
Πάνω στο σάπιο κατάρτι που βάλατε δεν αμφιβάλαμε κάνατε ανέκαθεν
Βήματα, χρήματα βγάζοντας αηδιάζοντας όλους εμάς
χτύπημα Σούρδικο κατά ριπάς σαματάς στα κοινά που πατάς
γιατί κουμαντάρω ρουκέτες επάνω σε σένα τα χάνω και απολαμβάνω
τα πίνω και "κλάνω" λαμβάνω το πλάνο και καταλαμβάνω
το χώρο σου κάνω ρυθμό και το κάνω ποιο βρώμικα κωμικά
όσο το δίνεις ατάκες δε φτύνεις αφού δε μπορείς
απορείς πως εμείς βιάζουμε στα beats
αφού κάθε ανάσα και λάσκα στα μπάσα με νταφου και λάσα γελάσαμε φτάσαμε έξω από τα όρια
τα περιθώρια στενεύοντας στέλνουμε "εγχώρια"
το μήνυμα για πόλεμο σε όποιον ζητά
μίσος μοιράζω και συνειδητά
το κίνημα βγήκε και πάλι μπροστά
φέρνοντας ήττα κανονικά.
Ρ. Φιλόλογος
Είμαστε τα μυρμήγκια που μαζεύουνε το χειμώνα ρίμες και beats
Χωρίς ακόμα να πουλήσουμε τη βρώμα
Τα ονόματά μας τα μόνα που δεν ‘πεσαν στον κυκλώνα
Του στροβιλισμού γύρω από τα φράγκα και την ‘κονόμα
Σώμα ψύχη τε και πνεύματι στον αγώνα
4 φωνές και 10 δάχτυλα δίνουνε χρώμα
Εμείς κι εσείς μαζί και δεν έγινε κατά λάθος
Οι 4 γειτονιές αυτόνομο γίνανε κράτος
Γιατί τα ραπς που χώνεις με νυστάζουνε
Γιατί τα ιδανικά που πρεσβεύεις μ' αηδιάζουνε
Γιατί τα δήθεν νταηλίκια με κουράζουνε
Γιατί hiphop και όλα αυτά μαζί δεν ταιριάζουνε
Δεν έχετε τίποτα το κοινό μαζί μου
Υπάρχουνε και μπουρδέλα μη γαμάτε τη μουσική μου
Και τιμή μου που διαλέγω να τη σηκώνω στους ώμους
Φυλαχτείτε ξαναβγήκαμε στις πίστες και στους δρόμους
